Fögur-Fríð-Falleg

Ójá, hér sit ég þrettánþúsundogfjögurhundruðum krónum föngulegri og fríðari en í gær.

Brá mér á hárgreiðslustofu sat þar í tvo og hálfan tíma, tel ekki með fimmtán mínútna biðina í upphafi frá því að ég átti bókaðan tíma þar til ég var kölluð í stólinn.

Bókar þetta fólk ekki of þétt á sig?

Ég er orðin svo ráðsett að ég möglaði ekki yfir misnotkun á tíma mínum - mér hefur farið mikið fram með árunum.  Einhverntíman á árum ungæðingsháttar athyglisbrests og mótþróaþrjóskuröskunar hefði ég staðið upp og farið eftir fimm mínútna bið í reiðileysi innan um glanstímarit.

Ég geng því inn í sumarið með voða fallegt toppstykki.

Gleðilegt sumar.

 

Athugasemdir

[Arnheiður Fanney Magnúsdóttir, 26.4.2008 kl. 13:38]

Batnandi mönnum er best að lifa...eða hvernig var þetta aftur?  endalaus þroski í gangi hehe þolinmæði er eitt af þroskamerkjunum....ég er alltaf að reyna að ná þangað, gengur misvel..