Ást

Ég er nýbúin að uppgötva ástina.  Ekki seinna vænna.

Á sunnudagsmorgun var ég að sýsla í eldhúsinu, kyrrt var úti og inni, friðsæld allstaðar.  Þá bárust mér til eyrna hrotur inn úr svefnherbergi.  Ég hlustaði um stund, brosti svolitlu kjánabrosi.  Ég fylltist hlýju, inní mér hríslaðist sælutilfinning, ég hef og á allt sem ég þarf og mig langar í og það hrýtur!  

Ég tók til morgunverð og naut þess að vera til.