Blóm dagsins fær hún Kolla

  fyrir að viðhalda tengslum okkar við Magneu Lind.  Sumir hlutir eru ekki sjálfgefnir, ég er þakklát.

Sumarfrí 2007 og 2008

Ég og Gösli vorum að koma úr sumarfríi, þar sem hann gleymdi sumarfríinu 2007 fórum við í tvöfalt núna einnoghálfan sólarhring geri aðrir betur.

Ég og hann  lögðum land undir fót og fórum til Dalvíkur  reyndum að finna eitthvað að borða   en ekkert gekk þar. Fórum til Akureyrar eftir stopp hjá Séra Friðriki  Við þennan minnisvarða dáðist ég að aðgenginu, gert var ráð fyrir að ekki væru allir gangandi sem sé hjólastóla aðgengi. FRÁBÆRT.

Á Akureyri eigum við ömmustelpu Magneu Lind   hún er dóttir Óðins  sem er elsti sonur Gösla.

Hér erum við þrjú saman .  Við borðuðum á Bautanum    og gistum á Hótel Kea , fórum á bryggjuna   saman  og hittum þar skipstjórann á eikarbát sjósettum 1963.

Ákváðum að borða hádegismat í Hrísey og tókum   yfir, meðan við biðum eftir ferjunni hittum við yndælt fólk  og    Í Hrísey skoðuðum við okkur um  fengum okkur að einnig að borða vandræðalaust.

Á vegi okkar varð meðal annars :

  þrastarhreiður

foreldrarnir voru ekkert kátir, sveimuðu í kring meðan við vorum að brölta þetta. 

 

Njótum þess sem við höfum.

Hún var helvíti sæt fyrir 50 árum ........

Heyrði ég hann Gösla   minn segja í símann um leið og hann snaraðist út úr húsinu áðan.    Ég var það líka eða var hann að tala um mig?

 

Við bæði erum komin yfir fimmtugt ( ég 56 og hann 64)            elskum hvort annað eins og við erum.                                                                                                                             Svo er það spurning um hvort komi að :                 og hann tuði í barminn þegar ég neita að dansa við gamla ljóta karla “ Það eru leyfar af gamalli æskufegurð í andliti hennar„       

Ég verð heimaskrýtnar greinilega með hverjum deginum                                                

Arfasöngur ...........

Við dömurnar  Soffía, Eldey Hrefna og   ég  þveittumst   sveittar um upp-og niðursveitir Borgarfjarðar í leit að arfa - arfa já haugarfa eða ekki.  Verðið eins og best verður á kosið  en ekkert fannst.  Ég man nú ekki til að skortur hafi verið á arfa.  Hum og ha, ekki hefur rignt   nægilega undanfarið segja fróðir menn.

Urr og hnuss.    

Ætlum aftur í næstu viku.  Það er vel.  Ekki var nú gærdagurinn notaður í það sem til stóð en við bjuggum til handáburð úr býflugnavaxi, kakósmjöri, sólblómaolíu og ilmkjarnaolíum, himnesk eðalafurð.    ið var reyndar dálítið metta af ilm en hvað er það milli vina.

Svo tók ég mig saman í andlitinu (  + + + + +  )í morgun og bjó til unaðshandáburð úr blómavatni, býflugnavaxi, sólblómaolíu og ilmkjarnaolíum

nú eru     mínar mjúkar eins og á ungabarni.

Öllu gamni fylgir alvara   húsið mitt lítur út eins og einhver hafi varpað sprengju inn   ég er ekki mjög glöð heldur ekki hrygg bara svona

 

  þyrfti eina svona sem týndi ofan í sig sjálf. Seinna .

 

Gösli elskar mig eins og ég er   fór kátur í vinnuna ekkert vesen hér á bæ   .

 

Njótum dagsins lífsins og hvers annars.  

Haugarfadagur ójá.

Ég er ekkert að grína. Þetta er ekkert grín.  Dóttir mín (kaupa uppeldi fín grein þar eftir hana) og dótturdóttir ætla leggja þjóðveg undir dekk og allar saman nú búa til jurtakrem úr haugarfa.

Ég hef aldrei unnið í jurtakremum áður en hún er vön, hlakka óskaplega til.

Gangi okkur vel.

 

 

Alvara dagsins er engin

 svo best að fara og fá kaupæði í kreppunni.   morgunleikfimin búin.  kaffið komið í magann.  ís kemur upp í hugann. Þyrfti að   en það er of sárt.    Búin.  ætla ekki að tipla á tánum í dag  ónei.  Njóta dagsins    þrátt fyrir nokkur aukakíló.  Enda langar mig ekkert í svona  vaxtarlag.  Út um gluggann minn er veðrið   og ég gæti hugsað mér að fara og   um stund.

Þar sem ég er ábyrg, ráðsett, miðaldra kona með kaupæði þá er best að   setja upp fjólubláa hattinn og sleppa því að þykjast vera yngri en ég er   sætta mig við mig eins og ég er   og  fer svo  út í daginn.

Morgungleði og gaman.

  Ég elska að drekka  gott kaffi á morgnana. hvar er   mitt svo ég komist í gang með líf mitt og limi.  Ég verð bráðum svöng og og vel að borða það sem mér þykir gott, skítt með hollustuna.

 

Ég ætla annaðhvort að slæpast í dag   eða  sem er auðvitað ekkert vit.  En ég er byrjuð að nudda aftur svo ég er ekki alveg búin á því.  Já þetta er rétta lýsingin.  Engin alvara.





Njótum dagsins lífsins og hvers annars.

Morgunbjört og fögur.

-Hér á heimavígstöðinni minni er ró og friður, barnabörnin farin til síns heima daglegt amstur tekið við hjá þeim. Skóli - próf - leikur grín gaman og hin sígilda alvara.    Þær eru báðar tvær á ellefta ári, alveg að verða tólf og ráða sér sjálfar.

 Ég harðstjórinn - setti þær í garðvinnu, og stóðu þær sig með mikilli prýði.

Annar af tveimur ömmustrákum kom við af og til, sá  býr hér í Borgarnesi, snaggaralegur og knár.   Alltaf á hjóli þá kemst hann hraðar yfir. Afi vill gjarnan setja mótor í kassabílinn er fær hvergi samþykki fyrir því enn sem komið er. 

Pilturinn er ánægður með ísbirgðir ömmunnar, kemur á stundum gagngert til að fá ís fyrir sig og félagana.

Njótum dagsins lífsins og hvers annars.

 

Hið daglega blóm fær.....................

Fær hún Helena tengdadóttir mín fyrir að vera til og fyrir að kenna mér að brjóta saman rúmfötin mín.  Gæðin þar eru einföld, setja alltaf koddaverið inní samanbrotið sængurverið og ég þarf aldrei meir að leita af samstæðu á rúmin. Ég elska einfaldleikann.

 

Betra sent en aldrei, mamma kenndi mér reyndar á sínum tíma samabrot fatnaðar og skápaumhirðu.  Ég bý enn að því. 

Sérstaklega hefur það verið vinnuhagræðing í gegnum tíðina að setja boli, skyrtur, blússur og þessháttar tau strax á herðatré.  Þá þarf ég lítið að strauja (eða ekkert) og fer með herðatrén beint inn í skáp.

 

Njótum dagsins lífsins og hvers annars.

Lífið - tilveran og ég.

Það er gott að vera ég, eftir því sem dagarnir líða þykir mér það betra.  Ég ætla að gera mitt besta til að svo verði áfram.

Ég sinni nú ömmustelpum tveim sem beðið hafa lengi eftir að ég væri laus eina helgi eða svo.  Og komið er að því, þær spilla mér og ég þeim. Reyndar gera þær mig að betri manneskju en sú saga kemur seinna. 

Reykjavíkurbarnabörnin undra sig á því að hér megi rápa. 

Leirurnar hafa mikið aðdráttarafl.  Mikill skítur, klístraðar tær svo þær fara berassaðar á tánum beint í sturtu og bað ( ótrúlega gaman að rápa þar á milli).  Ég ætlaði fyrir margt löngu að æsa mig yfir þessum ferðum í leirurnar en uppgötvaði að ég er með rennandi vatn bæði heitt og kalt.  Þvottavél og þurrkara.  Svo hvað er smá skítur á milli vina, þetta eru hrein óhreinindi hvort eð er.

Njótum þess sem við höfum.